Jest wiele ciekawostek dotyczących języka chińskiego. Jedną z nich jest fakt, że występują w nim bardzo podobne do siebie znaki, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się trudne do rozróżnienia lub zapamiętania. Trudno się dziwić, biorąc pod uwagę ich ogromną liczbę! Jednak ucząc się języka chińskiego z czasem można się przyzwyczaić do tego typu znaków i podobne do siebie znaki przestają być przeszkodą. Poniżej kilka przykładów.
今 / 令 – jīn / lìng
Obydwa znaki dość szybko pojawiają się w podręcznikach już na wczesnych etapach nauki języka chińskiego. Jedno z najwcześniejszych słów, których się nauczysz, będzie miało znaczenie ”dzisiaj” (今天). Znaki te różnią się od siebie tak naprawdę tylko jedną kreską, którą łatwo pominąć przy czytaniu.
农 / 衣 – nóng / yī
Nieopatrznie bardzo łatwo pomylić te dwa znaki ze sobą, ponieważ wyglądają naprawdę bardzo podobnie, a różniące je górne elementy mogą zostać pominięte przy czytaniu. Na szczęście w większości przypadków bardzo łatwo je rozróżnić ze względu na kontekst w zdaniu, w którym zostały użyte.
衣 jest często używane w 衣服, co ogólnie oznacza ubrania. Występuje on też w wielu słowach, służących do nazewnictwa elementów garderoby takich jak 外衣(płaszcz), czy 内衣 (bielizna). 衣 衣 natomiast możemy spotkać w popularnie używanych słowach 农村 (obszar wiejski) i 农民 (farmer).
水 / 永 – shuǐ / yǒng
永 ma małą kreskę na samej górze, 水 nie
永 ma również zawinięcie u góry na pionowej kresce, podczas gdy w 水 pozostaje prosto
Pomimo bardzo podobnego wyglądu w zapisie, trudno je pomylić, ze względu na zupełnie inne znaczenie i formę gramatyczną.
旱 / 早 – hàn / zǎo
W tym przypadku jeden ze znaków, 早, jest powszechnie używany, natomiast 旱jest już znakiem, której nie spotka się w początkowych stadiach nauki, więc uczący się języka chińskiego raczej nie mają prędko z nim styczności. Dopiero przy czytaniu bardziej szczegółowych tekstów, takich jak gazety i powieści, może się on pojawić.
大 / 犬 – dà / quǎn
Wyglądają bardzo podobnie gdyby nie ta mała kreseczka w 犬. Na szczęście 犬 jest używany tylko w pisanym języku chińskim i jest bardziej formalną, a mniej powszechną, wersją do nazewnictwa psa.
手 / 毛 – shǒu / máo
Te dwa znaki są do siebie bardzo podobne, i postawione obok siebie wyglądają prawe jak odbicie lustrzane. Jeden zawija się u dołu w lewo a drugi w prawo. Mogą się mylić, nawet znającym dobrze język chiński.
特 / 寺 / 持 – tè / sì / chí
Pierwszy znak (特) jest używany we wielu często używanych słowach, takich jak 特别- specjalny, szczególny, 特产- specjalny produkt lokalny, 特点- charakterystyczny. Różnica pomiędzy 特 a 持 jest w lewej części (komponencie) znaku. Komponent występujący w pierwszej części znaku 持 jest charakterystyczny dla słów, których znaczenie ma coś związanego z ręką.
牛 / 午 – niú / wǔ
Zarówno 牛, jak i 午 są znakami, których nauczycie się już na samym początku i zapewne będą się Wam mylić przez długi czas, szczególnie podczas czytania. Występują one w wielu słowach używanych na co dzień, takich jak 牛奶- mleko, 牛肉- wołowina, 午饭- obiad, 下午- po południe. Różnica w pisowni tych dwóch znaków jest w górnej części, i w 牛 kreska idąca przez środek jest wydłużona.