Chiński jest jednym z głównych języków świata. Statystyki są bezlitosne. Posługuje się nim ponad jedna szósta naszej populacji. Większość osób nie mających styczności wcześniej z owym językiem uważa go za jeden z trudniejszych do nauki. Nic bardziej mylnego! Wychodzimy naprzeciw stereotypom.
Czy wiedzieliście o tym, że rzeczowniki chińskie nie dzielą się na liczbę pojedynczą i mnogą? A czasy przeszły, teraźniejszy i przyszły nie mają absolutnie żadnego wpływu na czasowniki, które w językach i polskim i angielskim, należy gramatycznie odmieniać? Oto 5 zaskakujących faktów o gramatyce języka chińskiego.
1. Język chiński jest tonalny.
Czym jest tonalność języka? Wikipedia przedstawia to następująco: “Język tonalny − język, w którym każda sylaba ma przypisany pewien ton, polegający na odpowiedniej modulacji głosu.”
Innymi słowy, jeden wyraz można powiedzieć na 4 różne sposoby;). W języku chińskim występują cztery tony. Odpowiednia tonacja słowa nadaje mu odpowiednie znaczenie np. słowo “mā” – ton pierwszy tzw. prosty, znaczenie słowa – mama. Słowo “mǎ” – ton trzeci tzw. opadająco-wznoszący, nie znaczy nic innego jak – koń. Subtelna różnica, a jednak!
Jak się okazuje dźwięczność i modulacja głosu mają niewyobrażalnie wielkie znaczenie. I jest to najstraszniejsza rzecz, która może Cię spotkać podczas nauki języka chińskiego.
2. Wszystkie czasowniki mają jedną i niezmienną formę.
Spotykamy się z tym codziennie podczas lekcji polskiego, angielskiego i wielu innych języków. Wyobraź sobie, o ile łatwiejszy stałby się Twój świat, gdybyś nie musiał już nigdy więcej odmieniać czasowników przez czas ich wykonywania. Uczyłem się, uczę się, będę się uczyć – ile “ę” powinienem tu wpisać? 😛 Pytań jest wiele – w Chinach odpowiedź jest jedna “Xuéxí”, czyli “uczyć się”.
3. Rzeczowniki nie mają liczby pojedynczej / mnogiej.
Odmiana rzeczowników przez liczby nie istnieje! Na przykład, jabłko to “苹果“ （píng guǒ), 100 jabłek to 100 “苹果“ (píng guǒ). Dodajemy tylko liczebnik i jedyna różnica to cena ;).
4. Chiński jest jednym z najstarszych języków pisanych na świecie.
Chiński znak został znaleziony w skorupach żółwi z czasów dynastii Shang (1766-1123 p.n.e.). Chiński system zapisu słów ma ponad 3000 lat.
Wniosek nasuwa się sam. Jeśli jedna szósta populacji w dzisiejszych czasach potrafi pisać po chińsku i potrafiła to również 3000 lat wcześniej zanim jakikolwiek inny system zapisu został wymyślony, to Ty też możesz się tego nauczyć.
5. Pinyin
Chiński składa się z tysięcy niezależnych znaków potocznie nazywanych ”HANZI”. Nauka chińskiej kaligrafii może być wyzwaniem, gdyż nie zawiera liter alfabetu. Jednak każdy chiński znak można przetranskrybować. Transkrypcją tą jest PINYIN. Nic innego jak fonetyczny zapis chińskich znaków. Zastanawiałeś się kiedyś nad tym, w jaki sposób chińczycy posługują się swoim pismem na klawiaturze? Otóż to! Używają łacińskiego alfabetu. To z pewnością ułatwia proces nauki i zapamiętywania chińskiej kaligrafii.